wtorek, 18 września 2012

Ekspresje mimiczne#3 Nadinterpretacje i style ekspresji

Autor: Tim Bouwer

Nie każdy może analizować twarz...

  • "Mięsiste, sztywne i duże uszy świadczą o powadze i dobrobycie, a włosy w uchu zdradzają brak umiejętności oszczędzania"
  • "Czoło (...)duże, małe, a może wypukłe (...) będzie informowało nas o bogatej wyobraźni właściciela. Czy to jest osoba z charakterem – o dużym nosie, a może z dziecięcymi zachowaniami – malutki nosek w dużej twarzy?"
  • "Trzy poziome zmarszczki pod oczami stanowią zapowiedź nieszczęśliwego małżeństwa, zakończonego rozwodem lub śmiercią współmałżonka"

Oto przykłady, jak NIE analizować twarzy. Zaczerpnąłem je książki "Face reading" Timothy'ego T. Mara i cudownie śmiesznej pozycji "Tajniki osobowości wpisane w twarze i dłonie". Dzięki takim wnioskom, zazwyczaj całkowicie wyssanym z palca, czytanie twarzy traktowane jest jak podły gatunek wróżbiarstwa lub zajęcie podstarzałych panien. Jednak w twarzy kryją się tajemnice, odkrywane i opisywane w sposób naukowy, dokładny i eksperymentalnie potwierdzony.



Style ekspresji

Po wstępnych złośliwościach zajmijmy się rzeczami ważnymi. Zanim przejdziemy do pełnej analizy wszystkich uniwersalnych ekspresji, konieczne wydaje się wypunktowanie sześciu głównych stylów mimicznej ekspresji emocjonalnej. Jak pisałem już wcześniej, każdy człowiek reprezentuje określone schematy zachowań niewerbalnych - dzieje się tak również w sferze twarzy. Możemy zatem spotkać się z:

1. Hamowaniem - sprawa wydaje się oczywista - eksponowanie ekspresji jest świadomie ograniczane przez nadawcę, ruchy mimiczne występują rzadko i w okrojonej formie

2. Odsłanianiem - odwrotnie niż w punkcie pierwszym: mamy do czynienia z osobą transparentną - całkowicie odsłania swoje ekspresje, nie hamując i nie ograniczając ich

3. Nieświadomą ekspresją - nadawca nie ma świadomości, że na jego twarzy pojawiła się konkretna ekspresja, jest ona jednocześnie dobrze widoczna dla odbiorcy; nadawca często jest zdumiony, że jego prawdziwe emocje zostały zdemaskowane

4. Ekspresją bez wyrazu - nadawca jest przekonany, że jego twarz uformowała się w daną ekspresję (np. uśmiech), podczas gdy w rzeczywistości  pozostaje neutralna

5. Substytutem emocji - maska - nadawca eksponuje inną ekspresję niżby to wynikało z jego stanu emocjonalnego, najczęstszą maską mimiczną jest uśmiech, którym z łatwością można przykryć większość negatywnych ekspresji (strach, gniew)

6. Zastygłą ekspresją - twarz nadawcy jest ukształtowana w taki sposób (przez genetykę, bliznę, nietypowy układ mięśni, etc.), że wydaje się wyrażać niemal permanentnie określoną ekspresję. Pisałem już o prezydencie Chin, który zdaje się nieustannie eksponować pogardę, podczas gdy to jego neutralny wyraz twarzy.

Podczas analizy warto mieć świadomość istnienia tych rodzajów zachowań - można dzięki temu uniknąć pomyłek (punkt 6) i wyostrzyć czujność (punkt 5). W procesie normalizacji będziemy mogli również dokładnie określić styl mimicznej ekspresji emocjonalnej i zwiększyć szanse na wykrycie prawdy, ukrytej w zakamarkach twarzy.  Zapowiadałem również omówienie blend mimicznych - nimi jednak zajmiemy się po prezentacji siedmiu ekspresji uniwersalnych.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz